Czas na Miasta Gwarków!
Kup bilet do top atrakcji, a w zamian otrzymasz rabaty na lokalne usługi.
Sprawdź sam co możesz zyskać!
Filtry
Wyczyść filtrySztolnia Czarnego Pstrąga
Tarnowskie GóryW ciemności słychać cichy plusk wody. Na ścianie z litej skały odbija się poblask górniczej lampki. Lekko buja – łódź przesuwa się wolno korytarzem, płynie z nurtem podziemnej rzeki. W oddali tunel ginie w mroku.
To Głęboka Sztolnia Fryderyk – wykuty w skale tunel odwadniający. Gwarkowie wybudowali go ogromnym nakładem sił i środków, by odprowadzić wodę z kopalni i dostać się do głębszych złóż rud srebra, ołowiu i cynku. Dziś zejście do sztolni znajduje się w otoczeniu pięknego parku, a spływ łodziami jest jedną najważniejszych atrakcji turystycznych na Śląsku.
- Ten tunel to cud podziemnej inżynierii. Ponad czterokilometrowy chodnik drążono równocześnie w czternastu miejscach. Wszystkie odcinki były precyzyjnie wymierzone i ułożone w jednej linii.
- Budowa sztolni trwała 15 lat i zakończyła się w 1834 roku. Oddano ją do użytku, kiedy kopalnia Fryderyk obchodziła jubileusz 50-lecia.
- Woda w sztolni jest krystalicznie czysta, zdarza się, że wypływają tutaj pstrągi, w świetle lamp górniczych wydają się całkiem czarne – od tego pochodzi jej nazwa.
W Sztolni Czarnego Pstrąga organizowane są wydarzenia specjalne. Można tu morsować oraz oddawać się relaksującym spływom z nurtem podziemnej rzeki, w całkowitej ciszy i ciemności. W budynku nadszybia jest wystawiona niezwykła kolekcja lamp górniczych.
Zabytkowa Kopalnia Srebra
Tarnowskie GóryNajważniejsza atrakcja miast gwarków
Nad ziemią widać tylko wieżę z kołem wyciągowym, ale pod ziemią rozpościera się około 150 kilometrów chodników. To tylko część pozostałości kopalni Fryderyk, która działała od końca XVII wieku. Przez 500 lat górnicy wydobywali tu srebro, ołów i cynk.
Tu, gdzie kiedyś pracowali górnicy, dziś zjeżdżają turyści. Kopalnia została udostępniona do zwiedzania przez Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Tarnogórskiej już w 1976 roku. Obecnie kopalnia, wraz z systemem gospodarowania wodami podziemnymi, jest wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.
- Na ścieżkę zwiedzania składa się wiele atrakcji: multimedialna wystawa, zjazd do kopalni, zwiedzanie z przewodnikiem i podziemny spływ łodziami.
- Kopalnia była atrakcją już ponad sto lat temu – przyjeżdżali tu naukowcy, arystokraci i poeci.
- Trasa podziemna jest przystosowana dla osób z niepełnosprawnościami.
Atrakcje turystyczne w kopalni wciąż są rozwijane! W budynku dawnej maszynowni wieży wyciągowej powstała Maszynownia Żywiołów. To nowoczesna wystawa multimedialna poświęcona żywiołowi wody i temu, jak woda kształtuje nasz świat.
Górnośląskie Koleje Wąskotorowe
BytomRossbanką przez miasta gwarków
Tory prowadzą po wąskim nasypie. Za oknem wagonu przesuwa się krajobraz miast gwarków: przemysłowe przedmieścia Bytomia, malowniczy kamieniołom Blachówka, bukowy las rezerwatu Segiet, wieża wyciągowa Zabytkowej Kopalni Srebra, a wreszcie zalew Nakło-Chechło.
Ten odcinek to tylko maleńki fragment systemu kolei, która była jak krwioobieg przemysłowego organizmu: łączyła huty i kopalnie, fabryki i elektrownie.
- Ruch kolejowy jest tu prowadzony od 170 lat, co czyni Górnośląskie Koleje Wąskotorowe najdłużej nieprzerwanie działającą taką linią w Europie.
- Lokalna nazwa kolei wąskotorowej to rossbanka – od niemieckiego ross – rumak i bahn – kolej. Ta nazwa to pamiątka po czasach, kiedy wagony kolejki ciągnęły konie.
- Sieć kolejowa była najbardziej rozwinięta w latach pięćdziesiątych XX wieku, liczyła wtedy ok. 250 kilometrów, a jej system rozpięty był w trójkącie między Miasteczkiem Śląskim, Mysłowicami i Raciborzem.
Wąskotorówka jeździ obecnie w sezonie letnim między stacjami w Bytomiu i w Miasteczku Śląskim. Kolej nie tylko służy turystom, ale i łączy pasjonatów – wszystkie prace wykonują przy niej wolontariusze ze Stowarzyszenia Górnośląskich Kolei Wąskotorowych. To dzięki nim udało się zachować linię i utrzymać na niej ruch. Każdy tu może przeżyć kolejową przygodę życia!
Muzeum w Tarnowskich Górach
Tarnowskie GórySkarbiec historii miasta gwarków
To nie największy, ale być może najbardziej elegancki budynek przy tarnogórskim rynku. Jest zgrabny, ma jedno piętro, jego wysoki dach jest pokryty gontem. Nad okazałą bramą dwa aniołki podtrzymują szarfę z herbem. Na tarczy widać skrzyżowane narzędzia górnicze i skrzydło – to pierwszy herb Tarnowskich Gór i zarazem herb gwarków.
Tutaj mieści się Muzeum Tarnowskich Gór, skarbnica wiedzy o tym, jak miasto rozwijało się przez wieki w powiązaniu z górnictwem. O dziejach miasta i życiu gwarków opowiada stała wystawa historyczna, a wybranym miejskim tematom poświęcone są wystawy czasowe.
- Muzeum powstało w 1958 roku, ale pomysł na taką instytucję zrodził się jeszcze przed wojną.
- W zbiorach posiada ponad 11 tysięcy eksponatów i dokumentów z zakresu historii, etnografii i sztuki.
- Można tu też oglądać wystawę poświęconą Janowi III Sobieskiemu, związaną z pobytem króla w Tarnowskich Górach w 1683 roku.
Na fasadzie budynku widać szyld: Winiarnia Sedlaczek. Nie każde miasto mogło się pochwalić własną winiarnią! A u Sedlaczka bywali wszyscy: król Jan III Sobieski, pisarz Johann Wolfgang von Goethe, i – zapewne – sztygarzy po pracy. Na parterze kamienicy do dziś działa winiarnia. Warto tu zajrzeć, po wizycie w muzeum!
Kościół Ewangelicko-Augsburski pw. Zbawiciela
Tarnowskie GóryŚwiadek historii i nadziei
Szary kościół z kwadratową wieżą góruje nad rynkiem. Dziś wydaje się nieco tajemniczy, jak duch dawnych czasów, ale kiedyś służył licznej wspólnocie tarnogórskich protestantów.
Budowa własnej świątyni była dla nich ważnym wydarzeniem. Było to możliwe dopiero w wyniku kilku wojen o Śląsk.
- Pod panowaniem katolickich Habsburgów protestanci byli prześladowani. Dopiero po przejściu Śląska pod władanie Hohenzollernów w 1742 roku, cesarz Fryderyk II zezwolił na zakładanie ewangelickich parafii.
- Parafia w Tarnowskich Górach to jedna z pierwszych, które powstały na Śląsku. Wspólnota należała też do bardzo aktywnych. Wierni należeli do lokalnej elity i byli zaangażowani w życie miasta.
Obecnie parafia ewangelicko-augsburska jest nieliczna, ale wciąż użytkuje świątynię. W kościele są organizowane koncerty, wystawy i inne wydarzenia.